Arılar kendi yuvalarının inşaasını yaparlarken mum bezlerinden ürettikleri mumu kullanırlar. Mum üretimi için zincir şeklini alan ve bol miktarda bal tüketen genç arılar ürettikleri mumu kullanabilecekleri yer olmayınca oğul eğilimine doğru bir yol almaya başlarlar. Arılar atılan yumurtaların belli bir süre sonra gözlerden çıktıklarında ne kadar mevcuda sahip olacaklarını biliyormuşcasına kovan içine sığamayıp mumu kullanabilecekleri yerin kalmayacağını düşünürcesine hareket ederler. Sığamadıkları anda oğul verme eğilimi olacak hareketi yapmaya yani ana yüzükleri inşaa etmeye başlarlar. Fakat tüm bu işlerden çok daha önce yaklaşık 1 ay evvelinden erkek arı yumurtası atımı başlar. Bunun sebebi olası bir oğul hazırlığında ortamda çiftleşebilme becerisine sahip olgun erkeklerin bulunabilmesi düşüncesidir. Koloniler yaklaşık 5 çerçeve dolaylarında çok mükemmel işçi arı gözü inşaa ederlerken 7.- 8. çerçevelerde erkek arı gözü örmeye başlarlar. Aslında her kolonide bir miktar erkek arı gözü bulunan çerçeve kullanılsa arılar bu gözleri inşaa etmek için vakit harcamazlar. Bazı üreticiler koloniye en dış çerçevelere hiç plaka halinde mum vermezler. Buraya boş çerçeve koyarak erkek arı gözlü mum üretmelerini teşfik ederler. Sonra buradaki mumu çerçeveden sıyırarak alırlar ve tekrar mum örmeleri için koloniye geri verirler. Buradaki amaç varroa yumurtalarının çoğunlukla erkek arı gözlerine atılması esasına dayanır. Buradan ortaya çıkacak çıkarım ise hem varroa mücadelesinde bulunulmuş olur. Hem bu çerçevede üretilen mum kazancı elde edilmiş olur. Hemde erkek arı populasyonu cüzi bir miktarda kalır ve çok tüketici olan bu bireylerin sayısı azalmış olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder